Wat zijn de verschillende evenementen in triatlon?

De triatlon is bijzonder in die zin dat hij drie met elkaar verbonden disciplines combineert: zwemmen, fietsen en hardlopen. Deze onderdelen worden betwist door middel van verschillende lange-afstands- of korte-afstandswedstrijden. Twijfelt u om aan dit drievoudige avontuur te beginnen? Voordat u in het water springt, op de fiets stapt en uw loopschoenen aantrekt, onthult Ekoï alles wat u moet weten over de verschillende triatlonevenementen. Zonder overgang!

De wedstrijdformaten van triatlonevenementen

Triatleten nemen deel aan drie onderdelen, waarvan de afstand varieert naar gelang het wedstrijdformaat.

De afstanden in de triatlon, erkend door de Franse triatlonbond (FFTRI), zijn zes:

afstand XS, ontdekkingsformaat;
afstand S, sprintformaat;
afstand M, olympisch formaat;
afstand L, formaat lange afstand;
afstand XL, formaat lange afstand;
Afstand XXL, mythisch formaat van de Ironman.

Er is ook de Ironman 70.3 of halve Ironman (die overeenkomt met de halve Ironman-afstand), en de ultra-triatlon, waarbij supermensen extreme afstanden lopen, die overeenkomen met verschillende XXL-triatlons.

Het triatlon zwemevenement

Een triatlon vindt altijd in dezelfde volgorde plaats: zwemmen, fietsen, dan hardlopen. Het is dus in het water dat de triatleten hun wedstrijd beginnen na een massastart of rollende start, gekleed in een tri-function of neopreen pak. De zwemkleding wordt bepaald door de temperatuur van het water, zoals in het reglement is bepaald.

Het zwemevenement vindt plaats in open water. Het kan beoefend worden in zee of in een meer, soms in een rivier of kanaal. Het parcours wordt gemarkeerd door boeien die door de organisatoren geplaatst zijn. Terwijl de meeste triatleten de crawl zwemmen, kiezen beginners, vaak onder de indruk, liever voor de schoolslag, voor de veiligheid of het gemak. Alle slagen zijn toegestaan in de regels.

Zwemafstanden in triatlons:

400m (XS);
750 m (S);
1,5 km (M);
1,9 km (Ironman 70.3) ;
3 km (L) ;
3,8 km (Ironman of XXL) ;
4 km (XL).

Het triatlon wielerevenement

Dit is het tweede onderdeel van de triatlon: de deelnemers moeten een bepaalde afstand fietsen. Zij halen hun fietsen op bij de fietsenstalling bij het water, en klimmen dan in het zadel zodra ze uit de wisselzone zijn.

Het circuit is een eendaagse tocht naar het strand

Het circuit vormt een rondgang, een lus of verschillende lussen. Wat het profiel van de afgelegde route betreft, dat varieert naar gelang van de streek of stad waar de triatlon georganiseerd wordt. Het kan glooiend zijn, matig heuvelachtig of met een steile helling.

Het fietsgedeelte van de triatlon duurt het langst. Drafting is in principe verboden tijdens het wielerevenement, behalve voor de korte afstandsformaten. Dit betekent dat triatleten niet in een peloton mogen rijden en solo moeten trappen.

Triatlon fietsafstanden:

10 km (XS);
20 km (S);
40 km (M);
80 km (L) ;
90 km (Ironman 70.3) ;
120 km (XL) ;
180 km (Ironman of XXL).

In de cross-triatlon vindt het fietsonderdeel plaats op mountainbikes op trails en paden, niet op de weg.

Het loopevenement in de triatlon

Het is door te rennen dat de atleet de eindstreep haalt! Het loopevenement sluit in feite triatlons af, ongeacht het wedstrijdformaat.

Zoals bij de fiets leggen de deelnemers een rondje of verschillende lusjes af op een wandelparcours met meer of minder positief hoogteverschil. Dit is vaak het moeilijkste gedeelte voor triatleten, die al uitgeput zijn van de vorige twee evenementen. Een goed inspanningsbeheer en een stalen geest zijn van essentieel belang om de triatlon te voltooien.

Driatlon loopafstanden:

2,5 km (XS);
5 km (S);
10 km (M);
21,1 km, of een halve marathon (Ironman 70.3) ;
30 km (L en XL) ;
42,195 km, d.w.z. een marathon (Ironman of XXL).

In de cross-triatlon vindt het looponderdeel off-road plaats en is vergelijkbaar met een trail: het terrein is technischer en ruiger, vergelijkbaar met het mountainbike-onderdeel.

Overgangen, de 4e discipline van de triatlon

De overgangen maken integraal deel uit van de triatlon: zij zijn een bepalende 4e discipline. Dat is juist, de klok blijft tikken tijdens de overgangsfasen! Deze etappes waarin triatleten zwemmen-fietsen (T1) en dan fietsen-lopen (T2) aan elkaar koppelen, vereisen echte training om kostbare wedstrijdminuten te winnen.

De sleutel?

De sleutel? Bereid u van tevoren goed voor!