Sponsoring EKOI 2022

A Houilles, Felix Bour a fait mal à son record personnel sur la distance, en l'améliorant de plus de 27 secondes. Au lendemain de son 29 ème anniversaire et grâce à une foulée féline, Felix s'impose en solitaire et face au vent dans une allure remarquable 2:48min/km, soit 28:02min. Ce chrono lui permet de devenir le 5ème performeur français sur la distance. !

Sur le parcours de la 23ème édition de la Classic Loire-Atlantique se déroulant à La Haye-Fouassière (sur le circuit qui avait vu le sacre de Warren Barguil comme Champion de France en 2019), les coureurs de Cofidis sont en territoire conquis. Nous avions quitté Anthony Perez en forme éblouissante lors de sa victoire sur la Drôme Classic et revoici le lauréat 2022 de l'épreuve nantaise particulièrement en jambes (2ème le lendemain de Cholet Pays de la Loire). Dans une course nerveuse où le sprint semble inévitable, il prend les commandes du peloton et amène parfaitement le prometteur Axel Zingle qui s'impose avec un vélo d'avance sur le reste de la meute. 5ème victoire cette saison pour l'équipe dirigée par Cédric Vasseur !

Sortie de l’eau en 3ème position, elle prend très vite la tête en vélo pour ne plus la quitter et pose sa machine avec 2 min d’avance en transition 2. En course à pied, elle capitalise sur la discipline qui l'avantage le plus grâce à ses caractéristiques physiques et remporte le premier Ironman 70.3 de la saison avec plus de 4 min d'avance. Petite observation pour les connaisseurs, elle boucle le semi marathon en 1h16 (soit 3.36min/km de moyenne), un temps équivalent au 3ème homme de la course ! Quelle belle performance pour notre ambassadrice qui a terminé la saison 2022 au premier rang mondial PTO.

Il ne fallait pas être en retard lors de la première édition de cette épreuve espagnole pour assister à la force collective de l'équipe féminine d'Arkéa. Lors du contre-la-montre inaugural de vendredi, les 6 coureuses mettent les pendules à l'heure en domptant le chronomètre 4 secondes devant le Stade Rochelais Charente Maritime et s'emparent de la tenue de leader. Dimanche, lors de l'épreuve Reine, rebelote. Megan Armitage lève les bras au sommet de Piomal devant deux de ses coéquipières : Clara Emond et Maaike Colje. Au classement général, on prend les mêmes et on recommence ! Une belle performance collective qui présage de beaux résultats à venir. Camille Fahy s'impose en solitaire lors des Boucles de Seine-et-Marne Les 114,5 kilomètres de la deuxième édition des Boucles de Seine-et-Marne ont été le théâtre de la première victoire sur route de l'équipe St-Michel-Mavic-Auber 93. Particulièrement en jambe, Camille Fahy s'échappe et remporte, en solitaire, sa première victoire. Une autre pensionnaire de l'équipe francilienne, Sandrine Bideau, s’adjuge la troisième place.  Crédit Photo : Nicolas Vaucouleur

La Lotto Dstny a été particulièrement en vue lors de la 55ème édition de la classique belge. A 35 kilomètres de la ligne d'arrivée, une vingtaine de coureurs prend la poudre d'escampette et entame les ultimes secteurs pavés avec une poignée de secondes d'avance. A 5 kilomètres, ils ne sont plus que 5 en tête. Parmi eux, on retrouve le solide rouleur Victor Campenaerts, mais les fuyards sont repris à l'approche d'un sprint houleux marqué par la chute d'Asgreen et De Bondt. Finalement, Milan Menten tire les pavés du feu devant le puissant Hugo Hofstetter d'Arkéa-Samsic. Joli doublé pour EKOÏ !

E-pique !  En ce dernier week-end de février, la Drôme avait des allures de classiques belges : un parcours vallonné comptant pas moins de 20 ascensions, des rafales de vent à envoyer n'importe quel grimpeur poids plume dans le décor et des bordures à tout va ! Dans ces conditions, il fallait être un guerrier pour se retrouver à 38 kms de l'arrivée en tête de course, dans un groupe de 16 coureurs. Parmi eux, 4 hommes de la Cofidis : Martin, Fine, Lafay et Perez.  Après deux banderilles plantées par Guillaume Martin dans l'antépénultième ascension de la journée, Anthony joue le travail d'équipe et tente sa chance avec un panache inouï. Derrière, Gaudu, Alaphilippe ou encore Bardet se regardent et le laissent partir. Il creuse un écart de plus d’une minute d'écart et ne sera jamais rattrapé !  Une sublime victoire en solitaire au sommet d'un ultime raidillon, mais avec le "Mistral Gagnant" !

Po 10 podiach w 2022 roku, Kévin Vauquelin potwierdza, że zaufanie, którym obdarzono go na początku sezonu 2023 było grą wartą świeczki. Już na wyścigu Etoile de Bessèges dał o sobie znać, a podczas tego lazurowego tryptyku potwierdził, że dopisuje mu forma. Nikt na niego nie stawiał, a on spisał się... na medal. Tour des Alpes-Maritimes et du Var nie jest wyścigiem amatorów, pojawili się tam znani na całym świecie Thibaut Pinot, Romain Bardet, David Gaudu... Oznakowany jako outsider Kévin Vauquelin nie dał się zniechęcić na dwóch ostatnich etapach, zajmując w każdym z nich 3. miejsce. W grze o tron, a jednocześnie jako jedyny zawodnik swojej grupy na ostatnich 50 kilometrach, Kévin Vauquelin wziął na siebie odpowiedzialność atakując, czasami, często podążając za kołami leaderów. Pokazał niesamowitą dojrzałość w wieku zaledwie 21 lat. Szacunek młody ! Foto credit: © Léa Nespolo

4. na finiszu Etoile de Bessèges, młody kolarz ARKEA-SAMSIC wykorzystał swoją szansę na pierwszym etapie Tour des Alpes-Maritimes et du Var pomiędzy Saint-Raphaël i Ramatuelle. > Dzięki kilku mocnym obrotom korby wykonanym w odpowiednim momencie i prawdopodobnie wyczuwając nieporozumienie nastałe pomiędzy rywalami Neilson'em Powless'em (EF) i Kévin'em Geniets'em (Groupama-FDJ), młody bretończyk zdystansował ich i samotnie przekroczył linię mety. Rozpoczynający się w Saint-Raphaël, 187-kilometrowy etap stał się wspaniałym widowiskiem w którym na pierwszym kilometrze utworzyła się ucieczka pięciu kolarzy. Ta mała grupa miała aż 4'35" przewagę. Na 10 kilometrów przed metą wystartowało jeszcze sześciu kolarzy. Wśród nich znalazł się Kévin Vauquelin, który zmierzał po zwycięstwo !

Jeśli Jesus Herrada po przekroczeniu linii mety opadł z sił, to dlatego, że dołożył bardzo dużo starań, by pozbyć się swoich przeciwników na ostatnim podjeździe drugiego etapu Tour of Oman.   Etap ten, miał dwa punkty kulminacyjne : pierwszym była próba (ostatecznie daremną) ucieczki duetu Van Boven/Fuentes od peletonu. Drugim był powrót peletonu na 6 km i przed finałowym sprintem w kierunku Qurayyat (2,5 km przy 7,4% nachylenia), gdzie hiszpański sprinter z drużyny COFIDIS wykazał się największą eksplozywnością, wyprzedzając rywali na ostatnich metrach i przekraczając linię mety samotnie, ze skrzyżowanymi ramionami !

Same premiery ! Pierwsza edycja Muscat Classic liczyła aż 173,7 km i stała się miejscem pierwszego w tym sezonie zwycięstwa nowego belgijskiego rekruta z grupy Arkéa-Samsic.Na tej wymagającej trasie, gdzie widniało aż 6 GPM, grupa trzydziestu kolarzy oderwała się od peletonu na ostatnim podjeździe dnia, podczas kilometrowej wspinaczki o średnim nachyleniu 10%. Ekscytujące prawda ? Jenthe Biermans, który był już w dobrej formie na Clàssica Comunitat Valenciana 1969, zajmując wtedy drugie miejsce (tuż za Arnaud De Lie), wygrał ten wyścig od stóp do głów w EKOI w przeddzień Tour of Oman.

Przy ponad 3000m uniesienia na 169,7 kilometrowej pętli wokół Bessèges, trzeci etap tego wyścigu niekoniecznie był korzystny dla sprinterów. W programie col des Brousses, podjazd pierwszej kategorii, który ma być pokonywany trzykrotnie, ostatni raz na około dziesięć kilometrów przed metą.  Arnaud de Lie zdołał dołączyć do czołówki na 4 kilometry przed końcem. Zniecierpliwiony, na dwa kilometry przed końcem zaatakował, ale bezskutecznie. Zdeterminowany, belgijski sprinter zaskoczył swoich przeciwników i komentatorów wyskakując w najlepszym momencie, by wygrać "łatwo". Finiszował na 7 miejscu tej 53 edycji.Arnaud De Lie zdołał wrócić do czołowej grupy. Na 2 km przed końcem nawet zaatakował, ale nie było to już istotne. Był to mały fragment wyścigu, a sprint na końcu wygrał z łatwością.

Kilka dni po 3 miejscu swojego niemieckiego kolegi z drużyny Maxa Walscheida, podczas 1. etapu Saudi Tour, Simone Consonni postanowił pokazać swoją siłę i obwieścić się w najpiękniejszy sposób. W krajobrazie godnym Quantum of Solace włoski sprinter pokrzyżował wszystkie plany ekipy Jayco-Alula. Pomimo tego, że był dobrze prowadzony przez swóją ekipę, Dylan Groenewegen znalazł się, na początku, oblężony. Na ponad 200 metrów przed metą "Latający Holender" zostaje w końcu wyprzedzony 75 metrów od finiszu przez Consonniego, który przekracza linię mety przed innym włoskim kolarzem, Mattéo Malucellim. Nie trzeba było zbyt wcześnie dorzucać watt'ów w tym epickim sprincie !